Mga Tula, Sanaysay at Kwento ng Buhay

Mahilig akong tumugtog ng gitara. Hindi naman ako magaling, at hindi rin naman natutong tumugtog mula pagkabata, pero ito talaga ang hilig ko. Noong nasa unang taon ako ng hayskul, nakatira ako sa isang dorm dahil malayo ang paaralan ko sa bahay namin, at doon ako unang humawak ng gitara. Noong una ay ayoko pang matuto, dahil noong mga panahong iyon ay parang bigla lang nauso ang paggigitara kaya maraming gumagaya. Ayokong magmukhang gumagaya lang kaya noong una'y ayoko pang makisabay.

Laking gulat ko nang unang beses kong mahawakan ang gitara ng isa kong dormmate, at sa tabi ng kama'y merong lumang Song Hits. Bumuklat ako sa isang pahina, at nawindang ako sa nakita ko. "Pa'no to basahin?!" ang tanong ko.

Bukas ay ipapasa ko ito sa aming propesor. Noong makalawa pa niya ito ibinigay, ngunit katatapos ko lang ngayon at mainit-init pa ang mga tulang ito. Kung anu-ano lang ang naisulat ko; basta kung anong unang pumasok sa utak ko, yun na lang. Ang pinakamahirap na bahagi ay ang pagtutugma (rhyming). Gayunpaman, nasiyahan naman ako sa paggawa ng mga 'to, at nasiyahan naman ako sa resulta ng pagpapagod ko.

Madami na akong blog noon pa. Lahat ng iyon ay inabandona ko na. Sa dami ng ginagawa ko sa kolehiyo at sa personal ko pang buhay, wala na halos akong oras para magkwento pa sa mga blog kung anong nangyayari sa akin. Unti-unti, kumokonti na rin naman ang mga taong nagbabasa at nagme-maintain ng mga blog, dahil mas nauuso ang social networking sites kaysa mga blogsites tulad nito.

Ngunit nagkaroon ako ng isang asignaturang ang pamagat ay Malikhaing Pagsulat 10 (MP10, kung pinaikli). Marami akong naisusulat sa wikang Filipino na mga tula, sanaysay, kwento at iba pa, at naisip ko, "Sayang naman kung iipunin ko lang. Ba't hindi ko i-compile sa isang blog?" Kaya ipinanganak ang pahinang ito.