Hunyo 6, 2013
Ngayon ay unang araw ng panibagong semestre. Maaga ako nagising dahil ayokong mahuli sa aking major dahil alam ko na ang daratnan kong prof ay walang patawad sa mga mahuhuli. Ngunit hindi siya pumasok sa klase namin ngayon, kaya naman umagang-umaga'y asar na asar ako. Nakuntento ako sa pagbabasa ng Game of Thrones at nanahimik sa isang sulok habang nag-aabang kung talagang hindi na ba darating ang prof ko. Sabagay, doon din naman sa gusaling iyon ang susunod kong klase, kaya hindi na ako lumayo pa.
Ngunit kahit habang nagbabasa, maraming mga kaisipan ang sumagi sa isipan ko. Tulad na lang ng realisasyong graduating na ako.
Ngunit kahit habang nagbabasa, maraming mga kaisipan ang sumagi sa isipan ko. Tulad na lang ng realisasyong graduating na ako.
Hunyo 5, 2013
“Siya nga pala,
may itatanong sana
ako. Sana ‘wag
mong masamain or something,” wika ni Lila.
“Sige, ano
iyon?” mahinang tanong rin ni Anton.
“Uh…” Biglang
natigilan si Lila. Hindi niya alam kung paano sisimulan ang tanong nang hindi
makakasakit ng sinuman.
“’Wag kang
mahiya, Lila. Nais mo ba akong tanungin kung bakit ako nabulag?”
“Hindi naman,
Anton. Gusto ko lang sanang itanong… Bakit ka laging nakatingin sa labas? E
di’ba…”
“…bulag ako?”
ang tapos ni Anton sa pangungusap ni Lila. Napatakip si Lila sa kanyang bibig.
Mag-subscribe sa:
Mga Post (Atom)